Gustalvoya Mektup Üç
--- Arsız bir Salı akşamı, çiğ köfte leğeninin içinde oturmuş hayatımı sorguluyorum. Leğenin altı hafiften delinmiş, hayatım gibi sızdırıyor. Tepemden aşağı isot gibi dökülen geçmişim, burun deliklerimden ciğerime doğru ilerliyor. Arsız bir Salı akşamı, çiğ köfte leğeninde kayıp giden zamanı sorguluyorum... Hayatımda ilk defa üstüm başım bu kadar baharatlı bir melankoliye bulanmış durumda. Kafamda hâlâ tek soru: “Acının acısı olur mu?” Artık her Salı bir ritüel gibi oldu bu. Leğenin içine oturmadığım zaman, kendini hâkim, savcı, asker, polis olarak tanıtanlara emekli ikramiyesini kaptırmış Salih Öğretmen gibi hissediyorum. Tansiyonum düşüyor, midem gurulduyor, ruhum çekirdek kabuğu gibi kırılgan hissediyor. Kafamda sürekli aynı ses yankılanıyor: “Ya leğen başa, ya kuzgun leşe...” Hatırlar mısın aziz dostum Gustalvo, siz buraları terk etmeden önce her Salı toplanır FIFA 2007 atar, günün sonunda Ali Lukunku röveşatası denerdik kırlentlerle. O zamanlar kırlentler top, televizyon saha...