Protein Zehirlenmesi
Bazen boşluğa bakıp garip bir hayatım olduğunu, sansürlenmesi gereken bir geçmişe sahip olduğumu düşünüyorum. Beni bu düşüncelere iten en önemli faktör ise rahmetli nenemdir. Kadın, hayatımın absürt şekilde ilerlemesi için elinden geleni ardına koymadı. Ha, bu durumdan şikâyetçi değilim. Mizahı hayatımıza ilmek ilmek işleyip her durumda neşemize sahip çıkmayı öğretti. Neyse, şimdi sözü daha fazla uzatmadan rahmetli ile olan bir anımı anlatmak istiyorum. Ya da uzatırım, sonuçta blog benim! Hatta "jajajhajsjdj ihihihihi ehehehe" bile yazarım. Sene 2000 bilmem kaç, yokluğun dibinde elli kuruşluk çekirdek için birbirimizi yediğimiz yıllardayız. Sıcak bazlama kokusuna hasret, akıp giden ömrümüze aldırış etmeden akşamları toplanıp nenemin bize sıktığı hikâyeleri dinleyerek yaşıyorduk. Her şey çok güzeldi, maddi yokluk zirve yapmış olsa bile manevi zenginliğimiz bize yetiyordu. Tabii, o kara gün gelip çatana kadar... Devlet, neneme 65 yaş aylığı bağlamıştı. İlk başlarda kimse bu maa...