Köpükler İçinde Uyu Rıza
--- 1856 yılının sıcak bir temmuz ayının ortasıydı. Her şey sıradan bir şekilde devam ediyordu. San Francisco sokaklarında başıboş gezmelerimiz, at pisliğine attığımız tekmelerimiz... Her şey dün gibi aklımda. Sadık dostum Alexander Rıza, nenesinin çeyiz sandığından çaldığı serum hortumuyla sünger (sapan) yapmaya çalışıyordu. Ağır ağır arkasından yaklaşıp ensesine okkalı bir tokat yapıştırıp "Bugün cuma, enseyi kapa" şakası yapmak üzereydim. Ben o şakanın bütün bu olanlara sebep olacağını nereden bilecektim ki... Ben daha şaplağı koymadan Rıza yere yığılıp kalmıştı. Ağzından köpükler çıkıyordu. Rıza, sanki ucuz deterjan yutmuş gibi köpürüp duruyordu. Rıza'nın ağzından çıkan köpükler boşa gitmesin diye hemen çoraplarımı çıkarıp çitilemeye başlamıştım. Rıza köpürüyor, ben çitiliyordum. Tam bir ekip ruhu vardı ortada. 13,5 yaşında olmanın verdiği cehaletle Rıza'nın can çekiştiği hiç aklıma gelmemişti. Tek yaptığım şey, yarınlar yokmuşçasına çoraplarımı çitilemekti. Çor...